Ideał kapłana w Księdze Ozeasza
Księga Ozeasza jest świadectwem prorockim z VIII w. dotyczącym Królestwa Północnego. Życie religijne przybrało tam w znacznym stopniu kształt synkretyczny, co było związane w jakimś sensie ze stanem kapłaństwa na tych terenach. W Księdze Ozeasza można odnaleźć teksty, w których jest przedstawiona os...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Electronic Article |
| Language: | Polish |
| Check availability: | HBZ Gateway |
| Journals Online & Print: | Drawer...
|
| Fernleihe: | Fernleihe für die Fachinformationsdienste |
| Published: |
[publisher not identified]
2010
|
| In: |
Verbum vitae
Year: 2010, Volume: 17, Pages: 69-105 |
| Further subjects: | B
kapłan
B Jeroboam I B lewici B Księga Ozeasza B złoty cielec B Królestwo Północne B kapłaństwo B Betel B Ozeasz |
| Online Access: |
Volltext (kostenfrei) Volltext (kostenfrei) |
| Summary: | Księga Ozeasza jest świadectwem prorockim z VIII w. dotyczącym Królestwa Północnego. Życie religijne przybrało tam w znacznym stopniu kształt synkretyczny, co było związane w jakimś sensie ze stanem kapłaństwa na tych terenach. W Księdze Ozeasza można odnaleźć teksty, w których jest przedstawiona ostra krytyka postępowania kapłanów izraelskich. Najobszerniejsze oskarżenie znajduje się w Oz 4,4-14. Inne teksty to: Oz 5,1-7; 6,7-10; 8,1-7; 10,1-8. Podstawowym zarzutem stawianym przez Ozeasza kapłanom jest odrzucenie przez nich znajomości Boga i Jego Prawa, co jest równoznaczne z odrzuceniem miłości. Inne zarzuty to: nadużycia w składaniu ofiar, uleganie pogańskim kultom, prostytucja sakralna, wpływ na wybór króla, a nawet morderstwa. Prorok nie ograniczył się tylko do krytyki kapłaństwa, lecz starał się też nakreślić pewien ideał kapłana. Na ten obraz składają się następujące elementy: kapłan zna Boga i Jego Prawo; kapłan naucza lud; kapłan ukazuje, że Jahwe jest jedynym Bogiem; kapłan nie służy obcym bogom; kapłan nie oddaje czci złotemu cielcowi; składane ofiary służą pojednaniu z Bogiem; kapłan nie cudzołoży z prostytutkami; kapłan jest wolny od polityki; kapłan szuka rady jedynie u Boga; kapłan nie zabija. Ten program stanowi szczególny „dekalog”, który jest drogą do osobistej świętości. Realizacja wszystkich tych przykazań sprawia, że kapłan staje się prawdziwie wybranym wśród wybranych. |
|---|---|
| ISSN: | 2451-280X |
| Contains: | Enthalten in: Verbum vitae
|
| Persistent identifiers: | DOI: 10.31743/vv.1999 |