Katecheza w ponowoczesności – przestrzenie dialogu = Catechesis in Postmodernity – the Scope for Dialogue
Catechesis is always context-and-time-specific. It cannot be detached from reality, nor can it ignore the problems experienced by those being catechised. In this sense, postmodernity and its characteristic secularism place catechesis in a situation that requires recognition, and then discernment, o...
| Subtitles: | Catechesis in Postmodernity – the Scope for Dialogue |
|---|---|
| 主要作者: | |
| 格式: | 电子 文件 |
| 语言: | Polish |
| Check availability: | HBZ Gateway |
| Interlibrary Loan: | Interlibrary Loan for the Fachinformationsdienste (Specialized Information Services in Germany) |
| 出版: |
2024
|
| In: |
Verbum vitae
Year: 2024, 卷: 42, 发布: 1, Pages: 191-206 |
| Standardized Subjects / Keyword chains: | B
后现代主义
/ 教会
/ 教理讲授
/ 对话
|
| IxTheo Classification: | CA Christianity CB Christian life; spirituality CF Christianity and Science KAJ Church history 1914-; recent history |
| 在线阅读: |
Volltext (kostenfrei) Volltext (kostenfrei) |
| 总结: | Catechesis is always context-and-time-specific. It cannot be detached from reality, nor can it ignore the problems experienced by those being catechised. In this sense, postmodernity and its characteristic secularism place catechesis in a situation that requires recognition, and then discernment, of how in this new reality it is possible to proclaim catechesis and to reach the contemporary person with the Gospel. This article undertakes a reflection on the possibilities of catechetical dialogue with individuals living in postmodernity characterised by secularisation. The analysis addresses two principal issues. First, the context is described in which contemporary dialogue is conducted within the broadly understood catechesis. Then, specific points of convergence are identified that may open up a meeting space necessary for the emergence of dialogue with the postmodern person. The article concludes with a critical summary. Katecheza zawsze odbywa się w konkretnych warunkach i w konkretnych czasach. Nie może być oderwana od rzeczywistości, nie może „rozmijać” się z problemami przeżywanymi przez ka-techizowanych. W tym znaczeniu ponowoczesność i cechujący ją sekularyzm stawiają katechezę w no-wych warunkach, w sytuacji, która wymaga rozpoznania, a następnie rozeznania, jak w tej nowej rze-czywistości możliwe jest głoszenie katechezy, jak możliwe jest dotarcie z Ewangelią do współczesnego człowieka. Artykuł podejmuje namysł nad możliwościami dialogu katechetycznego z człowiekiem żyją-cym w ponowoczesności, którą charakteryzuje zjawisko sekularyzacji. Refleksja przeprowadzona będzie w dwóch punktach. Najpierw ukazany zostanie kontekst, w którym zarysowuje się współczesny dialog katechetyczny. Następnie wyartykułowane zostaną konkretne zagadnienia, które mogą stanowić swo-istą przestrzeń spotkania (konieczną do zaistnienia dialogu) z człowiekiem ponowoczesności. Całość za-kończy krytyczne podsumowanie. |
|---|---|
| ISSN: | 2451-280X |
| Contains: | Enthalten in: Verbum vitae
|
| Persistent identifiers: | DOI: 10.31743/vv.17004 |