Elementy retoryki greckiej obecne w opisie grobu Jezusa w J 19,41 = Elements of Greek Rhetoric in the Description of Jesus’ Tomb in John 19:41
The article provides an analysis of the short text John 19:41. The fruit of the research - after defining the context of this verse (point 1) - is the identification of rhetorical figures such as conexio, inclusio, amplificatio per incrementum and recapitulatio (point 2), and allitteratio (point 3)....
Subtitles: | Elements of Greek Rhetoric in the Description of Jesus’ Tomb in John 19:41 Greek Philosophy and Hellenization in the Bible and Christian Theology |
---|---|
Main Author: | |
Format: | Electronic Article |
Language: | Polish |
Check availability: | HBZ Gateway |
Journals Online & Print: | |
Fernleihe: | Fernleihe für die Fachinformationsdienste |
Published: |
[publisher not identified]
2021
|
In: |
Verbum vitae
Year: 2021, Volume: 39, Issue: 3, Pages: 771-789 |
Standardized Subjects / Keyword chains: | B
Jesus Christus
/ Aristoteles 384 BC-322 BC
/ Cicero, Marcus Tullius 106 BC-43 BC
/ Funeral
/ Identity
/ Holiness
/ Holiness of God
/ Rhetoric
/ Bible. Johannesevangelium 19,41
|
IxTheo Classification: | HC New Testament KAB Church history 30-500; early Christianity NBF Christology |
Online Access: |
Volltext (kostenfrei) Volltext (kostenfrei) |
Summary: | The article provides an analysis of the short text John 19:41. The fruit of the research - after defining the context of this verse (point 1) - is the identification of rhetorical figures such as conexio, inclusio, amplificatio per incrementum and recapitulatio (point 2), and allitteratio (point 3). The latter, based on the syntagm οὐδέπω οὐδείς (“never anyone”), is a hapax legomenon throughout the Greek Old and New Testaments and emphasizes the ritual purity of Jesus’ burial place and thus (indirectly) confirms the dignity of the Body of Christ and His Holiness. The other rhetorical figures emphasize the importance of the place where Jesus’ funeral took place, serving to confirm his royal identity. The rhetorical artistry of the fourth evangelist, demonstrated in the article, contradicts the claim saying that “John did not know many of the rhetorical techniques described by Aristotle, Cicero, and other later rhetoricians” (P.F. Ellis). Artykuł poddaje analizie krótki tekst J 19,41. Owocem badań – po określeniu kontekstu tego wersetu (punkt 1) – jest zidentyfikowanie w nim takich figur retorycznych, jak: conexio, inclusio, amplificatio per incrementum i recapitulatio (punkt 2) oraz allitteratio (punkt 3). Ostatnia z nich, oparta na syntagmie οὐδέπω οὐδείς („nigdy nikt”), stanowi hapax legomenon w całym greckim Starym i Nowym Testamencie oraz podkreśla czystość rytualną miejsca pochówku Jezusa, a tym samym (pośrednio) potwierdza godność Ciała Chrystusa oraz Jego świętość. Pozostałe figury retoryczne uwypuklają wagę miejsca, w którym odbył się pogrzeb Jezusa, służąc potwierdzeniu Jego królewskiej tożsamości. Wykazany retoryczny kunszt czwartego ewangelisty zaprzecza twierdzeniu, jakoby „Jan nie znał wielu technik retorycznych, opisanych przez Arystotelesa, Cycerona czy innych późniejszych retorów” (P.F. Ellis). |
---|---|
ISSN: | 2451-280X |
Contains: | Enthalten in: Verbum vitae
|
Persistent identifiers: | DOI: 10.31743/vv.12891 |